info@alkhattab.nl

[vc_row][vc_column width=”2/3″][vc_column_text]

Medina Expo 13 & 14 mei 2017

Dankbaar en emotioneel!

Ook dit jaar hadden wij weer een stand op zowel de zaterdag als de zondag.

Het was wederom een weekend waarin we alhamdolillah veel inspirerende en positieve mensen hebben mogen begroeten, spreken en leren kennen, waaronder Nouman Ali Khan. Het weekend zat vol mooie gesprekken maar 2 momenten raakten me diep en deel ik graag met jullie.

1) Een jong mannetje (10/11 jaar) die zijn moeder zijn telefoon in haar handen drukt en samen met zijn vader met mij op de foto gaat. Op het moment dat hij klaar is barst hij in tranen uit. Zijn ouders legden mij uit dat hij alle lezingen van mij kende en volgde en een enorme Fan is.
Oqsimo billah dat het me niet raakte dat het om mij ging! Maar wat indruk op mij maakte is dat hij op die leeftijd al met iets bezig is waar ik en velen met mij op oudere leeftijd pas mee zijn begonnen of velen die ouder zijn nu nog steeds niet of weinig doen (lezingen bekijken/kennis opdoen).
Ook dat hij emotioneel (van vreugde) werd bij een persoon die hij identificeert met Islam (en nogmaals het had ook iedere andere spreker of Imaam kunnen zijn), terwijl ik rond zijn leeftijd en zelfs veel ouder vooral sporters (dat kan nog :-), zangers en gangsters als voorbeelden had die  soort gelijke emoties los kregen.
Ik ben dan ook positief jaloers en trots op deze held en op zijn ouders voor hun opvoeding Macha Allah. Moge Allah onze kinderen geliefd maken bij Allah en met alles waar Allah van houdt!

2) Een moeder (60+) die me met tranen kwam bedanken en uitgebreid dua deed, ook voor mijn moeder op deze “Moederdag “.
…ze bleef maar in het Marokkaans doorgaan en ik kon het door haar tranen niet echt droog houden maar begreep niet waarom. Tot ze aan het einde zei: mijn zoon kwam na 3 jaar en 7 maanden weer thuis nadat hij alle banden had verbroken met ons. Soms wist ik maanden niet of hij nog leefde of dat dood was. Of hij nog in België was of via wie dan ook van de straat is geplukt, gebrainwasht en in Syrië terecht was gekomen.
Kortom 3,5 jaar heb ik geen oog dicht gedaan en geen hap of slok had nog smaak. Toen ik hoorde dat hij gewoon nog in België was en juist nog niets met de Islam deed was ik verdrietig en toch opgelucht. Alhamdolillah hij leeft nog dacht ik dan !
Na zeeën van tranen en ontelbare dua (smeekbeden) klopte hij vorige week aan. Ik opende de deur omdat ik dacht dat het zijn vader was… en zag ineens iemand huilend op mijn voeten spingen, smekend om vergeving, vol tranen maar met een gezond gezicht dat straalde! En waarom ik jou dit kom vertellen mijn zoon? Omdat hij na het zien van jouw lezing over ouders en je moeder die je belde tijdens de lezing tot deze verandering en verbetering kwam en deze stap durfde te nemen!! Alhamdolillah hij is terug en bidt en gehoorzaamt ons als nooit te voren. Hij eet met ons aan tafel. Kijkt voetbal met zijn vader en rijdt hem naar de moskee. Ik vond dat je dat moest weten! In de tussen tijd kwam er geen woord meer uit mijn keel enkel tranen van dankbaarheid aan Allah uit mijn hart!

Moge Allah ons leiden en blijven gebruiken voor Zijn zaak en een sebeb laten zijn voor de leiding van anderen.

Alle lof is aan Allah die de leiding, succes en qaboul schenkt aan wie Hij wil!

Broeder Alkhattab

[/vc_column_text][/vc_column][vc_column width=”1/3″][vc_column_text]
Foto11

Foto22

Foto33

Foto44

Foto5[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]

Geef een reactie